ภาคเหนือ มีการแสดงหรือการร่ายรำที่มีจังหวะช้า ท่ารำที่อ่อนช้อย นุ่มนวล นาฏศิลป์ของภาคเหนือเช่น ฟ้อนเทียน ฟ้อนเล็บ ฟ้อนมาลัย ฟ้อนสาวไหม ฟ้อนดาบ ตีกลองสะบัดไชย การแสดงของภาคเหนือยังได้รับอิทธิพลจากประเทศใกล้เคียง ได้แก่ พม่า ลาว จีน และวัฒนธรรมของชนกลุ่มน้อย เช่น ไทยใหญ่ เงี้ยว ชาวไทยภูเขา เป็นต้น 

คนภาคกลางส่วนใหญ่มีอาชีพเกษตรกรรม ศิลปะการแสดงจึงมีความสอดคล้องกับวิถีชีวิตและเพื่อความสนุกสนาน เป็นการพักผ่อนหย่อนใจจากการทำงาน เช่น การเล่นเพลงเกี่ยวข้าว เต้นกำรำเคียว
รำเถิดเทิง รำโทนหรือรำวง รำกลองยาว เป็นต้น